Optreden Groundation (pop)

a)http://www.tropicalidad.be/pivot/entry.php?id=1256

b) Naam van de activiteit: Optreden van Groundation (reggae) + voorprogramma -> Broussaï

plaats: Ancienne Belgique
Datum + uur: woensdag 25 april 2012     om  20u00
Met wie: Met Louis Debecker en Bram Vetsuipens
Motivatie: Mijn motivatie, zeer simpel, ik hou van deze muziek en deze groep. Ook had ik een Vivabox gekregen van mijn meter voor mijn verjaardag. Het enige wat ik nog moest doen was kijken op de site van de AB om te kiezen uit de concerten. Er waren er enkele die mijn ogen uitstaken maar mijn uiteindelijke beslissing viel op Groundation. De keuze was niet al te moeilijk. Groundation is één van de beste Roots Reggae bands die ik ken, en ik ken er heel wat. Het was dan ook een uitgerekende kans om deze Reggae helden eens aan het werk te zien  en er niet eens voor te moeten betalen.
Voorkennis: Mijn voorkennis over de hoofdact was uitgebreid. Ik kende de band, ik kende de lokatie en ik kende hun nummers. het voorprogramma daarentegen had ik nog nooit van gehoord. Ik ben wel voor het bestellen eens op Youtube gaan kijken wat voor een muziek ze brengen en dit viel volledig in de smaak. Broussaï is namelijk een Franse reggae band met zeer speelse en vrolijke liedjes. De Franse reggae is meer en meer populair aan het worden zoals onder andere Dub Inc die ongeveer de zelfde muziek spelen en reeds speelden op onderandere Couleur Café.

c)Samen Met Louis en Bram, twee van mijn beste vrienden en ongetwijfeld reggae fanaten in hart en nieren zoals ik, spraken we ruim op tijd af in Halle om samen de trein naar Brussel te nemen. Zoals op bijna ieder reggae feestje dat in onze buurt te vinden is waren we bijna als eerste in de zaal aangekomen. We wachten geduldig tot het voorprogramma zou beginnen. Het was ronduit fantastisch. Als roots reggae liefhebbers kon dit concert bijna niet anders dan een adembenemende ervaring zijn. Maar blijkbaar waren we niet de enige die dit concert zo schitterend vonden. Wij waren misschien als criticus niet echt objectief van wege onze bewondering voor de groep, maar uit de recensie blijkt dat Groundation weer een mooi staaltje podiumwerk neer heeft gezet.

Ook het voorprogramma was schitterend. Zoals ik in mijn voorwoord reeds heb vermeld vergelijken ze ook in de recensie  Broussaï met de Franse reggae groep Dub Incorporation. Van de groep Broussaï had ik nog nooit gehoort maar ze hebben mij helemaal kunnen doen opgaan in hun vrolijke reggae en dit is voor mij één van de belangrijkste aspecten aan de reggae muziek. Ze hebben mij zeker en vast weten te betoveren met hun zeer aangename ritmes en mooi staaltje muziek.

Het optreden van groundation hierna was gewoon te goed voor woorden. Tijdens het optreden heeft de groep hun nieuwe album 'Building an ark' voorgesteld. Hierdoor kende we een groot deel van zijn nummers niet maar hier hebben we ons niets van aangetrokken. De podiumpresence en muzikale talenten trokken alle aandacht. Buiten het nieuwe album hebben ze nog enkele klassiekers gespeeld en sloten ze af met Could You be loved van Bob Marley wat op vele reggae optreden zoals bijvoorbeeld Ziggy Marley op Couleur Café  en Capleton op Fi:hp het optreden compleet maakt.

ReMuA concert (klassiek)

a)? niet gevonden.

b)Naam van de activiteit: ReMuA (Bozar sundays)

plaats: Bozar (Brussel)

Datum + uur: zondag 6 mei 2012     om  11u 

Met wie: Samen met Karlien en Maureen
Motivatie: Mijn motivatie voor naar dit concert te gaan was eigenlijk enkel en alleen omdat ik nog een activiteit nodig had voor mijn onderdeel klassiek voor mijn blog van esthetica. Klassieke concerten zijn eerlijk gezegd niet de concerten waar ik uit eigen beweging naar toe zou gaan ( wat niet weg neemt dat ik van deze ervaring genoten heb). Ik heb op het aller laatste moment besloten om hier toch naartoe te gaan waardoor mijn vader me in alle rapte nog naar Brussel moest brengen.
Voorkennis: Mijn voorkennis was beperkt tot het minimum. Het enige dat ik op voorhand wist was dat ik naar een klassiek concert ging in het Paleis voor schone kunsten. Ik wist niet wie er zou optreden wat voor iets het zou zijn laat staan of het mij zou kunnen bekoren.

c) Voor het concert waren ik en mijn vader in alle staten. Ik had op de laaste moment beslist om samen met Maureen en Karlien mee te gaan naar de Bozar. Door mijn late beslissing kon ik niet meer optijd zijn om samen met de 2 meisjes mee de trein te nemen dus moest mijn vader me in alle rapte naar Brussel voeren maar het bleek de moeite waard.

Toen ik in de Bozar aan kwam zat de zaal al overladen vol wat ik zeer verrassend vond en mijn nieuwsgierigheid opkrikte. Het vorige jaar was ik voor het vak esthetica eveneens naar een concert van Bozarsundays geweest maar toen was de opkomst maar beperkt. Mijn verwachtingen stonden hoog gespannen door het volle podium. Het podium stond echter vol met instrumenten van allerlei muziek stijlen. Ik zag drums, violen, electrische gitaren, blaasinstrumenten en ga zo maar door. Het beloofde een groot spectacel te worden had ik me bedacht, en spectacel was het. Natuurlijk niet het spectacel zoals je in een circus te zien krijgt maar kippenvel kreeg ik wel. Allemaal jongeren van verschillende culturen die nauwelijks 3 jaar ervaring hebben en samen een fantastisch optreden neerzetten kan mij en blijkbaar vele anderen zeker bekoren. Ik heb altijd al een zwak gehad voor kinderen met tallent. Niet dat deze kinderen binnen enkele jaren wereld top zijn, maar ik vind het al schitterend dat ze deze mensen steunen in een keuze voor klassieke muziek of het leren bespelen van een instrument.

Ook de dirigent was niet van de minste. Het hele concert werd gedirigeerd door Dirk Brossé. Opzich zegt deze naam mij niets maar wanneer hij het podium opkwam herkende ik hem direct van het programma "Tomtesterom".

Het Orkest bracht een grote variëteit van bekende stukken van onder andere Vivaldi en Copland maar ook hedendaagse creaties.

Ik had op voorhand nooit gedacht dat ik na dit concert met zo'n goed gevoel de zaal zou verlaten. De samenwerking van alle componenten waren aanwezig en werden tijdens de liedjes ook duidelijk. Het Orkest bestond uit kinderen en volwassenen en dat vond ik ook terug in de muziek die zeer gevarieerd was en zowel voor jong en oud. Ik heb zeker en vast van dit adembenemende concert genoten. Dit optreden heeft mijn gedacht over klassieke muziek en klassieke concerten weer eens verruimd.

Groenten uit Balen (Film)

a) link: http://www.cinenews.be/Critics.Detail.cfm?ContentsId=34939&lang=nl

b)Naam van de activiteit: Groenten uit Balen (Film)

plaats: Kinepolis Brussel
Datum + uur: 28 december 2011   om  7u30
Met wie: Samen met mijn vriendin Karlien
Motivatie: We zijn naar deze film gegaan omdat ik van mij meter 2 tickets had gekregen en die gingen bijna vervallen.we moesten dus nog snel een film gaan bekijken. Dit was natuurlijk niet de reden waarom ik de film Groenten uit Balen gekozen heb. Wat daarentegen wel de keuze voor deze film heeft bepaalde was omdat ik dol ben op goede vlaamse films en ik een voorliefde heb voor bepaalde vlaamse acteurs. Ik ben dol op producties zoals bijvoorbeeld het eiland en in de gloria maar ook vlaamse films zoals rundskop en dergelijke.     
Voorkennis: Mijn voorkennis over de film was vrij beperkt. Ik had wel al eens een trailer gezien en had al gehoord  dat de film ging over een dood gewoon arbeiders gezin. Mijn voorkennis bleef echter beperkt tot deze informatie. Wat ik wel wist was welke acteurs er in meespeelden en dat het weer een hilarische film ging worden. Acteurs als Lucas van den Eynde en Stany Crets hebben mij al ettelijke keren kunnen bekoren met hun humor en acteerprestaties dat ik ervan overtuigd was dat dit deze keer niet anders zou zijn.

c)Op woensdag 28 december ben ik samen met mijn vriendin naar de Kinepolis gegaan om de film Groenten Uit Balen te gaan bekijken. Deze Film is geschreven door Frank van Mechelen en is eigenlijk een verfilming van een toneelstuk van Walter van den Broeck. Deze film verteld het verhaal van een staking in 1971in de Balense Zinkfabriek van Vieille Montagne. Het hele verhaal wordt verteld aan de hand van een doodgewoon arbeidersgezin, familie Debruyker. In deze film wordt dit gezin gevolgd tijndens de 9 weken van  staking. 


Groenten uit Balen was voor mij niet direct een topper. Ik heb al heel wat vlaamse films gezien maar die verraste me ronduit meer dan deze. Mijn verwachtingen waren tevoren dan ook hoog gespannen maar deze werden spijtig genoeg niet ingelost. De film komt namelijk zeer traag opgang en buiten de staking en hier en daar wat familiale conflicten blijft het verhaal vrij saai en langdradig. Ze willen in deze film wel de realiteit weerbrengen en dat lukt grotendeels wel, maar spijtig genoeg is de realiteit meestal niet interessant genoeg om een topfilm van te schrijven. 


Zoals in de recensie vermeld wordt de hele film in een zuid-kempisch dialect gebracht. De schrijver van de recensie, Ruben Nollet, zegt dat het gebruik van het dialect storend is om de film te begrijpen. Ik ben van mening dat dit dialect in het begin inderdaad wat vreemd klinkt maar dat het snel went. Ook vind ik dat het dialect een meerwaarde geeft aan de film. Wie een realistische film wil brengen moet zeker en vast ook de echte taal naar voren brengen. Ik heb namelijk een hekel aan films waar ze bijvoorbeeld WO II willen verfilmen, maar waar de duitse soldaten engels praten. Zo kan je geen film maken over een Zuid-kempisch arbeidersgezin en de acteurs in het AN laten praten. Zo gaat een groot deel van de waarde van de film verloren en dat zou zonde zijn. 


De humor in de film vond ik zeker in orde het zou alleen wat meer mogen zijn. De film bevat niet evenveel hilariteit als bijvoorbeeld Frits en Freddy en De helaasheid der dingen maar dit verwachte ik ook niet. Het is namelijk de bedoeling om de moelijke periode voor de arbeiders van de zinkfabriek naar voren te brengen en veel lachen hoort daar namelijk niet bij. wat je wel had waren de typische Stany Crets humor en de insight jokes.


De film wordt zoals in de recensie vermeld niet alleen bekeken vanuit het oog van het gezin in de moeilijke periode maar ook vanuit de ogen van de 18 jarige dochter Germaine. Zij is een jonge dame  die weet wat ze wil. Ze wil namelijke niet zo eindigen als haar ouders en later een beter job en een beter leven hebben. Ze is op de leeftijd dat ze begint te rebeleren en tegen haar ouders ingaat. Het verhaal speelt zich af in een periode  waar veel jonge mensen zich gaan willen bewijzen en streven voor een beter leven en ik denk dat vele mensen zich in dit personage kunnen vinden.


 

Gerhard Richter (EXPO)

a)Link : http://www.laurabushell.com/2011/10/artslant-review-gerhard-richter.html


Naam van de activiteit: Exhibition of Gerhard Richer
plaats: Tate Modern (Londen)
Datum + uur: Zondag 30 Oktober
Met wie: Samen met Mijn peter, Mijn tante, neven en hun liefjes en mijn nicht.
Motivatie: Voor mijn verjaardag van vorig jaar had mijn peter het leuke idee om met ons naar Londen te gaan. Omdat we dingen wilden doen en bezoeken had mijn peter al enkele leuke activiteiten opgezocht in België en dit was er één van. Het leek me dan ook de perfecte kans om dit te nemen voor mijn esthetica blog omdat het eerst en vooral niet veel zal voorkomen onder de leerlingen en ten tweede het echt een interessante tentoonstelling was.
Voorkennis: Op voorhand wist ik hier echt niet zo veel over. Mijn peter had ons op de trein wel al wat info gegeven over de tentoonstelling. Er lag ook een boekje op de eurostar waar al een artikel over Gerhard Richter zijn expositie in de Tate Modern maar ik kende de schilder niet.

c)
Op zondag 30 november ben ik met een grote groep familie naar de Tate Modern geweest waar we elk op ons eigen tempo het gebouw en de tentoonstellingen konden gaan bekijken. Want buiten de expositie van Gerhard Richter waren er nog verscheidene tentoonstellingen zoals die van John Martin en Barry Flanagan. Maar het meest bewonderenswaardige was toch de tentoonstelling van Gerhard Richer.

In deze tentoonstelling waren Gerhards werken te zien van over 50 jaar. Je kreeg er ook steeds uitleg bij in een boekje of telefoons waarin ze vertelde over zijn werken en zijn veranderingen in stijlen en kleuren. Zo loop je in de verschillende zalen bij wijze van spreken door zijn leven met over de jaren heen geordende werken van hem.
In zijn werken gaat Gerhard Richer om met verschillende stijlen. Zo begint hij met zijn bijna fotografische schilderijen die hij met zijn speciale effecten troebel doet uitstralen naar gigantische abstracte en kleurrijke schilderijen die hij op een speciale manier met een soort plank dynamisch doet lijken. Hij doet een beetje van alles, ook portretten zoals een naaktportret van zijn vrouw op de trap die hij met zijn technieken toch dat extraatje geeft. Een van de mooiste werken vond ik een portret in grijstinten van een bewolkte hemel weerspiegelt in de zee.
In deze tentoonstelling van één persoon werd het mij eigenlijk nooit saai. Ook al is het van één persoon toch geeft elke aparte zaal je een andere indruk, andere manieren van werken en andere soorten kunstwerken zoals zijn werk met meerdere glazen achter elkaar.

Het was echt interessant en tof om hier samen naartoe te gaan. Ik vond het echt leuk dat deze tentoonstelling niet zo eentonig was maar dat er net veel afwisseling was in zijn werken en we ook zo zijn evolutie zagen door de jaren heen.

Gerhard Richard

Naakt portret van zijn vrouw
(wazige effect)

Zijn speciale werken met glas 

Abstract werk met eigen speciale effecten

C'est Moi le monstre van Pascale Platel (Podium)

a) Link van mijn recensie: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLRTO_20101001_001




b)

Naam van de activiteit:C'est moi le monstre(toneel)
plaats: CC De Werf in Aalst
Datum + uur: 23 November 2011
Met wie: Karlien, haar mama en de klassen van haar dictie.  .
motivatie:Karlien ging met haar muziekschool voor dictie naar deze voorstelling. Omdat ik nog een tweede activiteit nodig had voor mijn blog van esthetica had ze mij gezegd dat ze voor mij een extra ticket kon voorzien om mee te kunnen naar het toneel “C'est moi le monstre”.
Voorkennis: Voor deze voorstelling wist ik totaal niet wat ik kon verwachten, het enige dat ik wel wist was dat het stuk geschreven was door Pascale Platel dit had karlien mij al vertel. Na veel beschrijvingen en uitleg kreeg ik pas door wie Pascale Platel werkelijk was. Karlien had ook een bundel gekregen met informatie over het toneel maar ze vertikte het om het te lezen omdat ze het zelf wou ontdekken.


c)
Op 23 november 2011 ben ik met Karlien en haar mama naar het cultureel centrum De Werf in Aalst gegaan waar we tegen 20 u verwacht werden om samen te gaan kijken naar het toneelstuk “C'est moi le monstre” van Pascale Platel.


Toen het stuk begon zag Karlien direct een gelijkenis tussen Belle en het beest wat later in het stuk ook duidelijker werd. Het toneelstuk is gebaseerd op deze film maar werd wel heel anders aangekleed. Dit door de zotte inspiraties en ideeën van Platel. Zoals Pascale Platel beschreven wordt in de recensie zo was ook de opvoering, ze beschrijven haar als een zotte doos met een hoek af maar eveneens serieus. Het toneel zat boordevol hilarische maar ook liefdevolle en intieme stukken.


Vanaf het begin werd je aandacht direct getrokken naar het decor. Er stond niet veel maar het sprak de verbeelding aan want je begon meteen te gissen waarvoor het zou dienen en wat er uit de roze deur zou komen. Op het podium zitten de muzikanten aan de rechterkant zodat ze de aandacht van het roze troonachtige-bed niet zouden afnemen. Deze deur was de poort naar het kasteel van het Beest.


Het begin van de voorstelling was meteen al goed. Haar huppelende intrede op het podium en haar hilarisch dansje lieten me al van de eerste seconde lachen. Niet enkel met haar manier van spelen en zotheid heb ik me doodgelachen maar ook haar unieke taalspel zoals reeds in de recensie vermeld (met voorbeelden).


Buiten het mooie zelfontworpen decor,het fantastische verhaal en de schitterende prestatie van Platel mogen we natuurlijk haar tegenspeler en de muzikanten niet vergeten.
De rol van het beest werd gespeeld door de jonge Gentse acteur/operazanger Charles Dekeyser, volgens mij speelde hij de rol beestig goed. Hij moest zeker niet onderdoen voor de ervaren Pascale Platel. Voor mij was het super goed enkel zijn Gents accent was soms te horen maar dit was uiteindelijk niet zo storend. Hij zong tijdens het stuk ook fantastische operastukken.


We hebben natuurlijk ook de muzikanten die tijdens het stuk de gepaste muziek laten horen. Elk nummer was zo juist gekozen, het gaf je steeds het juiste gevoel en symboliseerde steeds de juiste gevoelens van de personages op dat moment. Ook voor deze artiesten hoedje af .

Ik vond het een geweldige voorstelling die op een mooie manier de liefde beschrijft en de wankelende gevoelens zeer mooi weergeeft. Voor mij een toppertje.

Ticket

 

EXTRA: Alice in Wonderland met K3("musucal")

a)http://musicalvibes.eu/2011/04/13/review-alice-in-wonderland/

b)
Naam van de activiteit: Alice in Wonderland met K3 (musical)
plaats: Koningin Elisabethzaal Antwerpen
Datum + uur: 25/04/2011 om 17:00 u
Met wie: Karlien moens, Britt heynemans(metekind), de papa en de mama, lukas kiekens en Liv Demol.
motivatie: Het was mijn idee om naar de musical te gaan, eigenlijk voor mijn metekindje maar uiteindelijk werd het een gezinsuitstap. Aangezien we hiervoor gratis ticketen krijgen en we elke musical van studio 100 al gedaan hebben moest deze toch ook op onze planning staan.
Voorkennis: Ik kende het verhaal van Alice in Wonderland niet, en dit was eigenlijk wel noodzakelijk aangezien de musical niet echt over Alice in wonderland gaat maar eerder over K3 die opzoek gaan naar Alice. De musicals van studio 100 heb ik wel allemaal gezien. Het was ook een wereld primeur van een musical in 3D dus was ik heel benieuwd naar het resultaat.

c)
We zijn op 25 April met de hele familie naar de musical gegaan. Om 16:30 kwamen we dan met een overvolle auto aan in antwerpen waar we liv moesten gaan afhalen in het station dat gelukkig vlak naast de Koningin elisabethzaal ligt.
De musical begon om 17 uur stipt met een zaal vol met 3D brilletjes.
 In het begin van de resencie zeggen ze De musical <<De musical(K3-show is eigenlijk de correcte term)>> dat was ook wat ik zei na de musical. Ik vond na het zien van hun andere musical deze het minst goede. De hele musical draait rond K3 en niet rond Alice in Wonderland. Ik heb ook al K3 shows gezien en dit leek er sprekend op buiten dat er ander figuren in kwamen met kostuums, maar alleen K3 liedjes en een zwakke verhaallijn.
Ze zeggen ook "Het is in het stuk soms echt zoeken naar een link met het originele verhaal van Lewis Carroll." De hele musical ging niet, zaols alle andere musicals, over het verhaal van Alice in Wonderland maar over K3 die in de film van Alice op zoek gaan naar Alice. Ik zat echt te wachten tot wanneer Alice eindelijk op het toneel zou verschijnen. Het wachten werd niet beloond want wanneer ze er eindelijk was, was de musical dan ook meteen afgelopen.
Ook geven ze kritiek op de humor en de liedjes waar ik weer niet anders kan dan hun gelijk geven.                      In tegenstelling tot de andere musicals vond ik het vrij saai, ik heb wel enkele keren moeten lachen maar daar bleef het ook bij. Ook de liedjes waren meestal K3 liedjes zoals we ze allemaal kennen en niet zo zeer die iets beter mooiere nummers.
Spijtig genoeg moet ik zeggen dat ik deze musical niet geslaagd vond. Het was misschien wel leuk voor de kindjes die hun idolen heel de tijd aan het werk zien maar voor de mensen die echt een mooie musical verwachten was dit niet het geval.

(Je kan de 3D effecten niet zien op de foto's)

Ticket

K3

Laureates of the Queen Elisabeth Music Chapel (Klassiek)

a)http://www.bozar.be/activity.php?id=10429&selectiondate=

b)
Naam van de activiteit: Laureaten Muziekkapel Koningin Elisabeth (Klassiek)
Plaats: Bozar Brussel
Datum + uur: 08/05/2011
Met wie ?: Met Karlien moens en Maureen Harnie
Motivatie: Ik had gehoort dat karlien mee ging met Maureen naar de Laureaten en aangezien ik nog niets had als klassiek concert voor mijn blog van esthetica kon ik deze kans dus niet laten liggen. Ik heb dan ook meteen aan Maureen gevraagd of ze voor mij ook een ticket wou bestellen. Normaal gezien zou ik uit mezelf nooit zo iets doen, het was voor mij een kans om eens een inkijk te krijgen hoe zo een optreden er aantoe ging.
Voorkennis: Ik had zo een concert nog nooit gedaan dus ik wist niet goed wat ik kon verwachten. Ik wist natuurlijk wel wat klassieke muziek inhield maar naar het verloop van zo'n concert had ik het raden naar. Ik vond het wel tof om eens te doen en mijn kennis over het genre uit te breiden.

 c)
We hadden afgesproken aan het station van halle om samen de trein te nemen naar Brussel.
Na dat we iets gegeten hadden zijn we dan naar de Bozar gegaan. Het optreden begon om 11u
Op voorant dacht ik dat we een heel optreden tezien gingen krijgen van één zelfde "groep", dit bleek niet het geval er waren verschillende mensen die een elk een stukje van 10 a 15 minuten brachten.
De eerste die we zagen waren Marie-Stéphanie Radauer aan de viool en  Dana Protopopescu aan de piano.
Hoewel dit niet mij genre is vond ik het wel een mooie performence.
Hierna was er Camille Merckx en Philippe Riga aan de piano .
Ik vond het een toffe ervaring om eens zoiets te hebben gezien ookal is dit niet echt mijn ding ik heb er toch van genoten .
PS: ik heb geen recensies gevonden.