Gerhard Richter (EXPO)

a)Link : http://www.laurabushell.com/2011/10/artslant-review-gerhard-richter.html


Naam van de activiteit: Exhibition of Gerhard Richer
plaats: Tate Modern (Londen)
Datum + uur: Zondag 30 Oktober
Met wie: Samen met Mijn peter, Mijn tante, neven en hun liefjes en mijn nicht.
Motivatie: Voor mijn verjaardag van vorig jaar had mijn peter het leuke idee om met ons naar Londen te gaan. Omdat we dingen wilden doen en bezoeken had mijn peter al enkele leuke activiteiten opgezocht in België en dit was er één van. Het leek me dan ook de perfecte kans om dit te nemen voor mijn esthetica blog omdat het eerst en vooral niet veel zal voorkomen onder de leerlingen en ten tweede het echt een interessante tentoonstelling was.
Voorkennis: Op voorhand wist ik hier echt niet zo veel over. Mijn peter had ons op de trein wel al wat info gegeven over de tentoonstelling. Er lag ook een boekje op de eurostar waar al een artikel over Gerhard Richter zijn expositie in de Tate Modern maar ik kende de schilder niet.

c)
Op zondag 30 november ben ik met een grote groep familie naar de Tate Modern geweest waar we elk op ons eigen tempo het gebouw en de tentoonstellingen konden gaan bekijken. Want buiten de expositie van Gerhard Richter waren er nog verscheidene tentoonstellingen zoals die van John Martin en Barry Flanagan. Maar het meest bewonderenswaardige was toch de tentoonstelling van Gerhard Richer.

In deze tentoonstelling waren Gerhards werken te zien van over 50 jaar. Je kreeg er ook steeds uitleg bij in een boekje of telefoons waarin ze vertelde over zijn werken en zijn veranderingen in stijlen en kleuren. Zo loop je in de verschillende zalen bij wijze van spreken door zijn leven met over de jaren heen geordende werken van hem.
In zijn werken gaat Gerhard Richer om met verschillende stijlen. Zo begint hij met zijn bijna fotografische schilderijen die hij met zijn speciale effecten troebel doet uitstralen naar gigantische abstracte en kleurrijke schilderijen die hij op een speciale manier met een soort plank dynamisch doet lijken. Hij doet een beetje van alles, ook portretten zoals een naaktportret van zijn vrouw op de trap die hij met zijn technieken toch dat extraatje geeft. Een van de mooiste werken vond ik een portret in grijstinten van een bewolkte hemel weerspiegelt in de zee.
In deze tentoonstelling van één persoon werd het mij eigenlijk nooit saai. Ook al is het van één persoon toch geeft elke aparte zaal je een andere indruk, andere manieren van werken en andere soorten kunstwerken zoals zijn werk met meerdere glazen achter elkaar.

Het was echt interessant en tof om hier samen naartoe te gaan. Ik vond het echt leuk dat deze tentoonstelling niet zo eentonig was maar dat er net veel afwisseling was in zijn werken en we ook zo zijn evolutie zagen door de jaren heen.

Gerhard Richard

Naakt portret van zijn vrouw
(wazige effect)

Zijn speciale werken met glas 

Abstract werk met eigen speciale effecten

C'est Moi le monstre van Pascale Platel (Podium)

a) Link van mijn recensie: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLRTO_20101001_001




b)

Naam van de activiteit:C'est moi le monstre(toneel)
plaats: CC De Werf in Aalst
Datum + uur: 23 November 2011
Met wie: Karlien, haar mama en de klassen van haar dictie.  .
motivatie:Karlien ging met haar muziekschool voor dictie naar deze voorstelling. Omdat ik nog een tweede activiteit nodig had voor mijn blog van esthetica had ze mij gezegd dat ze voor mij een extra ticket kon voorzien om mee te kunnen naar het toneel “C'est moi le monstre”.
Voorkennis: Voor deze voorstelling wist ik totaal niet wat ik kon verwachten, het enige dat ik wel wist was dat het stuk geschreven was door Pascale Platel dit had karlien mij al vertel. Na veel beschrijvingen en uitleg kreeg ik pas door wie Pascale Platel werkelijk was. Karlien had ook een bundel gekregen met informatie over het toneel maar ze vertikte het om het te lezen omdat ze het zelf wou ontdekken.


c)
Op 23 november 2011 ben ik met Karlien en haar mama naar het cultureel centrum De Werf in Aalst gegaan waar we tegen 20 u verwacht werden om samen te gaan kijken naar het toneelstuk “C'est moi le monstre” van Pascale Platel.


Toen het stuk begon zag Karlien direct een gelijkenis tussen Belle en het beest wat later in het stuk ook duidelijker werd. Het toneelstuk is gebaseerd op deze film maar werd wel heel anders aangekleed. Dit door de zotte inspiraties en ideeën van Platel. Zoals Pascale Platel beschreven wordt in de recensie zo was ook de opvoering, ze beschrijven haar als een zotte doos met een hoek af maar eveneens serieus. Het toneel zat boordevol hilarische maar ook liefdevolle en intieme stukken.


Vanaf het begin werd je aandacht direct getrokken naar het decor. Er stond niet veel maar het sprak de verbeelding aan want je begon meteen te gissen waarvoor het zou dienen en wat er uit de roze deur zou komen. Op het podium zitten de muzikanten aan de rechterkant zodat ze de aandacht van het roze troonachtige-bed niet zouden afnemen. Deze deur was de poort naar het kasteel van het Beest.


Het begin van de voorstelling was meteen al goed. Haar huppelende intrede op het podium en haar hilarisch dansje lieten me al van de eerste seconde lachen. Niet enkel met haar manier van spelen en zotheid heb ik me doodgelachen maar ook haar unieke taalspel zoals reeds in de recensie vermeld (met voorbeelden).


Buiten het mooie zelfontworpen decor,het fantastische verhaal en de schitterende prestatie van Platel mogen we natuurlijk haar tegenspeler en de muzikanten niet vergeten.
De rol van het beest werd gespeeld door de jonge Gentse acteur/operazanger Charles Dekeyser, volgens mij speelde hij de rol beestig goed. Hij moest zeker niet onderdoen voor de ervaren Pascale Platel. Voor mij was het super goed enkel zijn Gents accent was soms te horen maar dit was uiteindelijk niet zo storend. Hij zong tijdens het stuk ook fantastische operastukken.


We hebben natuurlijk ook de muzikanten die tijdens het stuk de gepaste muziek laten horen. Elk nummer was zo juist gekozen, het gaf je steeds het juiste gevoel en symboliseerde steeds de juiste gevoelens van de personages op dat moment. Ook voor deze artiesten hoedje af .

Ik vond het een geweldige voorstelling die op een mooie manier de liefde beschrijft en de wankelende gevoelens zeer mooi weergeeft. Voor mij een toppertje.

Ticket