Optreden Groundation (pop)

a)http://www.tropicalidad.be/pivot/entry.php?id=1256

b) Naam van de activiteit: Optreden van Groundation (reggae) + voorprogramma -> Broussaï

plaats: Ancienne Belgique
Datum + uur: woensdag 25 april 2012     om  20u00
Met wie: Met Louis Debecker en Bram Vetsuipens
Motivatie: Mijn motivatie, zeer simpel, ik hou van deze muziek en deze groep. Ook had ik een Vivabox gekregen van mijn meter voor mijn verjaardag. Het enige wat ik nog moest doen was kijken op de site van de AB om te kiezen uit de concerten. Er waren er enkele die mijn ogen uitstaken maar mijn uiteindelijke beslissing viel op Groundation. De keuze was niet al te moeilijk. Groundation is één van de beste Roots Reggae bands die ik ken, en ik ken er heel wat. Het was dan ook een uitgerekende kans om deze Reggae helden eens aan het werk te zien  en er niet eens voor te moeten betalen.
Voorkennis: Mijn voorkennis over de hoofdact was uitgebreid. Ik kende de band, ik kende de lokatie en ik kende hun nummers. het voorprogramma daarentegen had ik nog nooit van gehoord. Ik ben wel voor het bestellen eens op Youtube gaan kijken wat voor een muziek ze brengen en dit viel volledig in de smaak. Broussaï is namelijk een Franse reggae band met zeer speelse en vrolijke liedjes. De Franse reggae is meer en meer populair aan het worden zoals onder andere Dub Inc die ongeveer de zelfde muziek spelen en reeds speelden op onderandere Couleur Café.

c)Samen Met Louis en Bram, twee van mijn beste vrienden en ongetwijfeld reggae fanaten in hart en nieren zoals ik, spraken we ruim op tijd af in Halle om samen de trein naar Brussel te nemen. Zoals op bijna ieder reggae feestje dat in onze buurt te vinden is waren we bijna als eerste in de zaal aangekomen. We wachten geduldig tot het voorprogramma zou beginnen. Het was ronduit fantastisch. Als roots reggae liefhebbers kon dit concert bijna niet anders dan een adembenemende ervaring zijn. Maar blijkbaar waren we niet de enige die dit concert zo schitterend vonden. Wij waren misschien als criticus niet echt objectief van wege onze bewondering voor de groep, maar uit de recensie blijkt dat Groundation weer een mooi staaltje podiumwerk neer heeft gezet.

Ook het voorprogramma was schitterend. Zoals ik in mijn voorwoord reeds heb vermeld vergelijken ze ook in de recensie  Broussaï met de Franse reggae groep Dub Incorporation. Van de groep Broussaï had ik nog nooit gehoort maar ze hebben mij helemaal kunnen doen opgaan in hun vrolijke reggae en dit is voor mij één van de belangrijkste aspecten aan de reggae muziek. Ze hebben mij zeker en vast weten te betoveren met hun zeer aangename ritmes en mooi staaltje muziek.

Het optreden van groundation hierna was gewoon te goed voor woorden. Tijdens het optreden heeft de groep hun nieuwe album 'Building an ark' voorgesteld. Hierdoor kende we een groot deel van zijn nummers niet maar hier hebben we ons niets van aangetrokken. De podiumpresence en muzikale talenten trokken alle aandacht. Buiten het nieuwe album hebben ze nog enkele klassiekers gespeeld en sloten ze af met Could You be loved van Bob Marley wat op vele reggae optreden zoals bijvoorbeeld Ziggy Marley op Couleur Café  en Capleton op Fi:hp het optreden compleet maakt.

ReMuA concert (klassiek)

a)? niet gevonden.

b)Naam van de activiteit: ReMuA (Bozar sundays)

plaats: Bozar (Brussel)

Datum + uur: zondag 6 mei 2012     om  11u 

Met wie: Samen met Karlien en Maureen
Motivatie: Mijn motivatie voor naar dit concert te gaan was eigenlijk enkel en alleen omdat ik nog een activiteit nodig had voor mijn onderdeel klassiek voor mijn blog van esthetica. Klassieke concerten zijn eerlijk gezegd niet de concerten waar ik uit eigen beweging naar toe zou gaan ( wat niet weg neemt dat ik van deze ervaring genoten heb). Ik heb op het aller laatste moment besloten om hier toch naartoe te gaan waardoor mijn vader me in alle rapte nog naar Brussel moest brengen.
Voorkennis: Mijn voorkennis was beperkt tot het minimum. Het enige dat ik op voorhand wist was dat ik naar een klassiek concert ging in het Paleis voor schone kunsten. Ik wist niet wie er zou optreden wat voor iets het zou zijn laat staan of het mij zou kunnen bekoren.

c) Voor het concert waren ik en mijn vader in alle staten. Ik had op de laaste moment beslist om samen met Maureen en Karlien mee te gaan naar de Bozar. Door mijn late beslissing kon ik niet meer optijd zijn om samen met de 2 meisjes mee de trein te nemen dus moest mijn vader me in alle rapte naar Brussel voeren maar het bleek de moeite waard.

Toen ik in de Bozar aan kwam zat de zaal al overladen vol wat ik zeer verrassend vond en mijn nieuwsgierigheid opkrikte. Het vorige jaar was ik voor het vak esthetica eveneens naar een concert van Bozarsundays geweest maar toen was de opkomst maar beperkt. Mijn verwachtingen stonden hoog gespannen door het volle podium. Het podium stond echter vol met instrumenten van allerlei muziek stijlen. Ik zag drums, violen, electrische gitaren, blaasinstrumenten en ga zo maar door. Het beloofde een groot spectacel te worden had ik me bedacht, en spectacel was het. Natuurlijk niet het spectacel zoals je in een circus te zien krijgt maar kippenvel kreeg ik wel. Allemaal jongeren van verschillende culturen die nauwelijks 3 jaar ervaring hebben en samen een fantastisch optreden neerzetten kan mij en blijkbaar vele anderen zeker bekoren. Ik heb altijd al een zwak gehad voor kinderen met tallent. Niet dat deze kinderen binnen enkele jaren wereld top zijn, maar ik vind het al schitterend dat ze deze mensen steunen in een keuze voor klassieke muziek of het leren bespelen van een instrument.

Ook de dirigent was niet van de minste. Het hele concert werd gedirigeerd door Dirk Brossé. Opzich zegt deze naam mij niets maar wanneer hij het podium opkwam herkende ik hem direct van het programma "Tomtesterom".

Het Orkest bracht een grote variëteit van bekende stukken van onder andere Vivaldi en Copland maar ook hedendaagse creaties.

Ik had op voorhand nooit gedacht dat ik na dit concert met zo'n goed gevoel de zaal zou verlaten. De samenwerking van alle componenten waren aanwezig en werden tijdens de liedjes ook duidelijk. Het Orkest bestond uit kinderen en volwassenen en dat vond ik ook terug in de muziek die zeer gevarieerd was en zowel voor jong en oud. Ik heb zeker en vast van dit adembenemende concert genoten. Dit optreden heeft mijn gedacht over klassieke muziek en klassieke concerten weer eens verruimd.

Groenten uit Balen (Film)

a) link: http://www.cinenews.be/Critics.Detail.cfm?ContentsId=34939&lang=nl

b)Naam van de activiteit: Groenten uit Balen (Film)

plaats: Kinepolis Brussel
Datum + uur: 28 december 2011   om  7u30
Met wie: Samen met mijn vriendin Karlien
Motivatie: We zijn naar deze film gegaan omdat ik van mij meter 2 tickets had gekregen en die gingen bijna vervallen.we moesten dus nog snel een film gaan bekijken. Dit was natuurlijk niet de reden waarom ik de film Groenten uit Balen gekozen heb. Wat daarentegen wel de keuze voor deze film heeft bepaalde was omdat ik dol ben op goede vlaamse films en ik een voorliefde heb voor bepaalde vlaamse acteurs. Ik ben dol op producties zoals bijvoorbeeld het eiland en in de gloria maar ook vlaamse films zoals rundskop en dergelijke.     
Voorkennis: Mijn voorkennis over de film was vrij beperkt. Ik had wel al eens een trailer gezien en had al gehoord  dat de film ging over een dood gewoon arbeiders gezin. Mijn voorkennis bleef echter beperkt tot deze informatie. Wat ik wel wist was welke acteurs er in meespeelden en dat het weer een hilarische film ging worden. Acteurs als Lucas van den Eynde en Stany Crets hebben mij al ettelijke keren kunnen bekoren met hun humor en acteerprestaties dat ik ervan overtuigd was dat dit deze keer niet anders zou zijn.

c)Op woensdag 28 december ben ik samen met mijn vriendin naar de Kinepolis gegaan om de film Groenten Uit Balen te gaan bekijken. Deze Film is geschreven door Frank van Mechelen en is eigenlijk een verfilming van een toneelstuk van Walter van den Broeck. Deze film verteld het verhaal van een staking in 1971in de Balense Zinkfabriek van Vieille Montagne. Het hele verhaal wordt verteld aan de hand van een doodgewoon arbeidersgezin, familie Debruyker. In deze film wordt dit gezin gevolgd tijndens de 9 weken van  staking. 


Groenten uit Balen was voor mij niet direct een topper. Ik heb al heel wat vlaamse films gezien maar die verraste me ronduit meer dan deze. Mijn verwachtingen waren tevoren dan ook hoog gespannen maar deze werden spijtig genoeg niet ingelost. De film komt namelijk zeer traag opgang en buiten de staking en hier en daar wat familiale conflicten blijft het verhaal vrij saai en langdradig. Ze willen in deze film wel de realiteit weerbrengen en dat lukt grotendeels wel, maar spijtig genoeg is de realiteit meestal niet interessant genoeg om een topfilm van te schrijven. 


Zoals in de recensie vermeld wordt de hele film in een zuid-kempisch dialect gebracht. De schrijver van de recensie, Ruben Nollet, zegt dat het gebruik van het dialect storend is om de film te begrijpen. Ik ben van mening dat dit dialect in het begin inderdaad wat vreemd klinkt maar dat het snel went. Ook vind ik dat het dialect een meerwaarde geeft aan de film. Wie een realistische film wil brengen moet zeker en vast ook de echte taal naar voren brengen. Ik heb namelijk een hekel aan films waar ze bijvoorbeeld WO II willen verfilmen, maar waar de duitse soldaten engels praten. Zo kan je geen film maken over een Zuid-kempisch arbeidersgezin en de acteurs in het AN laten praten. Zo gaat een groot deel van de waarde van de film verloren en dat zou zonde zijn. 


De humor in de film vond ik zeker in orde het zou alleen wat meer mogen zijn. De film bevat niet evenveel hilariteit als bijvoorbeeld Frits en Freddy en De helaasheid der dingen maar dit verwachte ik ook niet. Het is namelijk de bedoeling om de moelijke periode voor de arbeiders van de zinkfabriek naar voren te brengen en veel lachen hoort daar namelijk niet bij. wat je wel had waren de typische Stany Crets humor en de insight jokes.


De film wordt zoals in de recensie vermeld niet alleen bekeken vanuit het oog van het gezin in de moeilijke periode maar ook vanuit de ogen van de 18 jarige dochter Germaine. Zij is een jonge dame  die weet wat ze wil. Ze wil namelijke niet zo eindigen als haar ouders en later een beter job en een beter leven hebben. Ze is op de leeftijd dat ze begint te rebeleren en tegen haar ouders ingaat. Het verhaal speelt zich af in een periode  waar veel jonge mensen zich gaan willen bewijzen en streven voor een beter leven en ik denk dat vele mensen zich in dit personage kunnen vinden.